"Dedemin insanları"

Ben 2 dedemi de hiç görmedim, göremedim,onların yaşları yetmedi , bense geç kaldım, yetişemedim

Hep dedem olsun istedim, çok istedim hemde

Cidden çok istedim görmeyi..

Babam bile öyle az görmüşki babasını aklında hayal meyal kalanları anlattı bize

Annemse öyle çok sevmişki dedemi her öğütünü,geçirdikleri güzel günleri anlattı bize, anlatınca biz dinledik

Ablamsa sadece annemin babasını görebilmiş kısacık bir zaman içinde, zaten daha küçük bir kızken..

Onunda aklında kalanlar kısacık birkaç anıdan ibaret

Geriye kalan küçük siyah beyaz resimlerde gördüğümüz kadarını hayal ederek geçti zaman..

Öyle işte, ben hiç görmediğim dedelerimi çok özledim

....

Yukarıda yazdıklarım bana içimdeki eskik bir duyguyu hatırlatanUsta Yönetmen Çağan Irmak'ın  "Dedemin İnsanları" filmini izlememden dolayıdır

Filmi Akbatı'da kocaman sanki uzay gemisindeymişsin havasına girmenizi sağlayacak kadar devasa ( abartmıyorum :) ! ) olan Cinebonus'ta izledik

Gidin görün isterim, cocuğun dedeye olan hayranlığını ve ağlatan o diyaloglarını

Gidin ve izleyin isterim,çünkü Çetin Tekindor'un ayakta alkışlanacak kadar yüce oyunculuk yeteneğini bir kez daha izlemek için

Öyle sıcak, içinizi ısıtacak görüntüler varki koptum o dakikalarda uçtum ege kıyılarına..

Tertemiz mavi denizde yüzerlerken içim gitti ..

Ayvalık sezonu açılsında tertemiz sularında yüzeyim diye iç çektim

"Kışın yapılacak en güzel haftasonu aktiviteleri"nden biri olan "sinemaya gitmek" sezonunu böylece açmış bulunduk

Kışı belkide bu yüzden seviyorum

Birde Film'den bir kaç alıntı;

"Ben gördüm hem de çok gördüm. Erken yaşlandım."

"Sene 1923. Ortalık başladı kaynamaya, bir laflar dolanır; mübadele derler, gitmeliymişiz oralardan evimizi bırakıp."

“Bavulları hiç sevmiyorum efendim. Çok hüzünlü şeyler. Hep geri dönüp gitmeyi hatırlatırlar.”

Lamore del calcio için Not:

Canım bu postu yayınlarken tam Deden ile ilgili olan yazını okudum.. Ruhu şad mekanı cennet olsun, toprağı bol olsun..Allah geride kalanlara uzun ömürler versin..